ಅದು ೧೯೯೭ ರ ಆಗಷ್ಟ್ ತಿಂಗಳು..ನನ್ನ ಗೆಳೆಯನ ಮದುವೆ ನಿಶ್ಚಿತಾರ್ಥಕ್ಕೆಂದು ಬೆಳಗಾವಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಆವ ನಾನಿನ್ನೂ ಬ್ಯಾಚುಲರ್. ಜಿಂದಲ್ ವಿಜಯನಗರ ಸ್ಟೀಲ್ ಕಂಪನಿಯಲ್ಲಿ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸಂಪರ್ಕಾಧಿಕಾರಿಯಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಆ ನಿಶ್ಚಿತಾರ್ಥಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ತಂದೆ ತಾಯಿ ಸಹ ಬಂದಿದ್ದರು. ನನ್ನ ಅನೇಕ ಬಂಧು ಬಳಗದವರನ್ನು ತುಂಬಾ ದಿನಗಳ ನಂತರ ಭೇಟಿಯಾಗುವ ಅವಕಾಶ ದೊರೆತಿತ್ತು. ಎಲ್ಲ ಉಭಯ ಕುಶಲೋಪರಿ, ಸಾಂಪ್ರತಗಳ ನಂತರ ಸಹಜವಾಗಿ ಮನೆಯ ಹಿರಿಯರೆಲ್ಲ ಸೇರಿ (ಪೂರ್ವ ಯೋಜಿತ ಕೃತ್ಯದಂತೆ) ನನ್ನ ಮದುವೆಯ ವಿಚಾರವನ್ನು ತೆಗೆದರು. ನಾನು ಎಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲಿಂದ ನುಣುಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರೂ ಅವರು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನನ್ನನ್ನು ಹಿಡಿದುತಂದು ತಮ್ಮ ಒಂದಂಶದ ಅಜೆಂಡಾಕ್ಕೆ ನನ್ನನ್ನು ಬಲಿಯಾಗಿರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.
ಹಳ್ಳಕ್ಕೆ ಬಿದ್ರೆ ಆಳಿಗೊಂದ್ ಕಲ್ಲು ಎನ್ನುವಂತೆ ಆ ನಿಶ್ಚಿತಾರ್ಥ ಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹಣ್ಣು ಹಣ್ಣು ಮುದುಕ ತನ್ನದೇನೂ ಕಡಿಮೆ ಇಲ್ಲವೆಂಬಂತೆ ನನ್ನ ತಂದೆ ತಾಯಿಯವರ ಮುಂದೆ ತನ್ನ ವಾದವನ್ನು ಮಂಡಿಸಿದ.."ನೋಡ್ರಿ..ನಮ್ಮ ಗುರುತಿನ ಪೈಕಿ ಒಂದು ಹುಡುಗಿ ಅದ..ಬ್ಯಾಂಕ್‍ನ್ಯಾಗ ಕೆಲಸ ಮಾಡತಾಳ...ಒಬ್ಬಾಕಿ ಮಗಳು (ಅವಳಿಗೆ ಇಬ್ಬರು ಅಣ್ಣಂದಿರಿರುವುದನ್ನು ಆಮೆಲೆ ತಿಳಿಸಿದ)..ನೋಡೊದ್ರಾಗ ಏನು ತಪ್ಪಿಲ್ಲ..ಅಮ್ಯಾಲೆ ಬ್ಯಾಡಂದ್ರ ಬ್ಯಾರೆ ವಿಚಾರ ಮಾಡೋಣು" ಎಂದ....ಸಾಕು..ಇಷ್ಟು ಸಾಕಾಯ್ತು ಇವರಿಗೆ... ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ನೊಡುವ ದಿನಾಂಕವನ್ನು ಸಹ ಗೊತ್ತು ಪಡಿಸಿಯೇ ಬಿಟ್ಟರು...
ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ನೋಡುವುದು ಬೆಳಗಾವಿಯ ನನ್ನ ಚಿಕ್ಕಮ್ಮನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಎಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಅಂದಿನ ದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ನಾನು ೯ ಗಂಟೆಯ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬರುವುದು, ಅದರ ಪ್ರಕಾರ ೧೦ ಗಮ್ಟೆಯ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ಅಲ್ಲಿಗೆ ತಂದು ತೊರಿಸುವುದು ಎಂದು ಮಾತಾಗಿತ್ತು. ಸರಿ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಸುಮಾರು ೮.೩೦ ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ ನಾನು ಬೆಳಗಾವಿಯ ನನ್ನ ಚಿಕ್ಕಮ್ಮನ ಮನೆಗೆ ಬಂದೆ...ನಾನು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬರುವ ಹೊತ್ತಿಗಾಗಲೇ ಒಬ್ಬ ಹಿರಿಯರು ಆಗಲೇ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿತರಾಗಿದ್ದರು...ಅವರು ನಾನು ನೋಡಲಿರುವ ಹುಡುಗಿಯ ತಂದೆ ಅಂತ ತಾವೇ ಪರಿಚಯಿಸಿಕೊಂಡರು....ನಾನು ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ನೋಡಲಿದ್ದೇನೆಯೊ ಅಥವಾ ಹುಡುಗಿಯೇ ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಲು ಬರಲಿದ್ದಾಳೋ ಎಂಬ ಗೊಂದಲದಲ್ಲಿ ನಾನಿದ್ದೆ...ಅಂತೂ ಹುಡುಗಿಯ ದರ್ಶನದ ಮೊದಲೇ ಅವರ ಅಪ್ಪನ ದರ್ಶನ ನನಗಾಗಿತ್ತು.
ನಾನು ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ನೋಡಿದ್ದಾಯಿತು..ಅವಳೂ ನನ್ನನ್ನ ನೋಡಿದ್ದಾಯಿತು..ಮುಂದೆ ಅವಳೊಡನೆ ನನ್ನ ಮದುವೆಯೂ ಆಯಿತು...ಮದುವೆಯ ನಂತರ ನಾನು ಮತ್ತು ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಹೀಗೆಯೇ ಮಾತನಾಡುತ್ತ... ಅವಳ ಅಪ್ಪ ನನ್ನನ್ನ ನೋಡಲು ಮೊದಲು ಬಂದದ್ಯಾಕೆ ಎನ್ನುವುದರ ಹಿಂದೆ ಒಂದು ಕುತೂಹಲಕರ ಸಂಗತಿ ಅಡಗಿತ್ತು...
ಹಿಂದೆ ಒಂದು ಸಲ ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ನೋಡಲು ಒಬ್ಬ ಗಂಡು ಬಂದಿದ್ದನಂತೆ..ಅವನಿಗೆ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಹುಡುಕಿದರೂ ಒಂದು ಕೂದಲು ಇರಲಿಲ್ಲವಂತೆ..ಹೀಗಾಗಿ ಸಹಜವಾಗಿ ಅವನು ರಿಜೆಕ್ಟ್ ಆಗಿದ್ದ..ಅಂದಿನಿಂದ ಅವಳನ್ನು ಯಾವುದೇ ಹುಡುಗನ ಮುಂದೆ ತೋರಿಸುವ ಶಾಸ್ತ್ರ ಮಾಡಿಸುವ ಮೊದಲು ನನ್ನ ಮಾವನೇ ಮೊದಲು ಹುಡುಗನನ್ನು ನೋಡಿಕೊಂಡು ಬರುವುದಂತೆ...ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿಕೊಂಡು ಮನೆಗೆ ಹೋದ ನನ್ನ ಮಾವನವರನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ಕೇಳಿದ ಮೊದಲ ಪ್ರಶ್ನೆ.."ಹುಡುಗನ ತಲ್ಯಾಗ ಕೂದ್ಲ ಅವನೋ ಇಲ್ಲೋ" ಅದಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಮಾವನವರು "ತಲಿಮ್ಯಾಲೇನು..ಇಡೀ ಮೈಮ್ಯಾಲೆಲ್ಲ ಕೂದ್ಲ ಅವ..ನಡೀರಿ ನೋಡಿ ಬರೋಣು"....ಇಲ್ಲಿಂದ ಆರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ ನಮ್ಮ ಮಾವನವರ ಪುರಾಣ.....
ಹಳ್ಳಕ್ಕೆ ಬಿದ್ರೆ ಆಳಿಗೊಂದ್ ಕಲ್ಲು ಎನ್ನುವಂತೆ ಆ ನಿಶ್ಚಿತಾರ್ಥ ಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹಣ್ಣು ಹಣ್ಣು ಮುದುಕ ತನ್ನದೇನೂ ಕಡಿಮೆ ಇಲ್ಲವೆಂಬಂತೆ ನನ್ನ ತಂದೆ ತಾಯಿಯವರ ಮುಂದೆ ತನ್ನ ವಾದವನ್ನು ಮಂಡಿಸಿದ.."ನೋಡ್ರಿ..ನಮ್ಮ ಗುರುತಿನ ಪೈಕಿ ಒಂದು ಹುಡುಗಿ ಅದ..ಬ್ಯಾಂಕ್‍ನ್ಯಾಗ ಕೆಲಸ ಮಾಡತಾಳ...ಒಬ್ಬಾಕಿ ಮಗಳು (ಅವಳಿಗೆ ಇಬ್ಬರು ಅಣ್ಣಂದಿರಿರುವುದನ್ನು ಆಮೆಲೆ ತಿಳಿಸಿದ)..ನೋಡೊದ್ರಾಗ ಏನು ತಪ್ಪಿಲ್ಲ..ಅಮ್ಯಾಲೆ ಬ್ಯಾಡಂದ್ರ ಬ್ಯಾರೆ ವಿಚಾರ ಮಾಡೋಣು" ಎಂದ....ಸಾಕು..ಇಷ್ಟು ಸಾಕಾಯ್ತು ಇವರಿಗೆ... ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ನೊಡುವ ದಿನಾಂಕವನ್ನು ಸಹ ಗೊತ್ತು ಪಡಿಸಿಯೇ ಬಿಟ್ಟರು...
ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ನೋಡುವುದು ಬೆಳಗಾವಿಯ ನನ್ನ ಚಿಕ್ಕಮ್ಮನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಎಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಅಂದಿನ ದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ನಾನು ೯ ಗಂಟೆಯ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬರುವುದು, ಅದರ ಪ್ರಕಾರ ೧೦ ಗಮ್ಟೆಯ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ಅಲ್ಲಿಗೆ ತಂದು ತೊರಿಸುವುದು ಎಂದು ಮಾತಾಗಿತ್ತು. ಸರಿ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಸುಮಾರು ೮.೩೦ ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ ನಾನು ಬೆಳಗಾವಿಯ ನನ್ನ ಚಿಕ್ಕಮ್ಮನ ಮನೆಗೆ ಬಂದೆ...ನಾನು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬರುವ ಹೊತ್ತಿಗಾಗಲೇ ಒಬ್ಬ ಹಿರಿಯರು ಆಗಲೇ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿತರಾಗಿದ್ದರು...ಅವರು ನಾನು ನೋಡಲಿರುವ ಹುಡುಗಿಯ ತಂದೆ ಅಂತ ತಾವೇ ಪರಿಚಯಿಸಿಕೊಂಡರು....ನಾನು ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ನೋಡಲಿದ್ದೇನೆಯೊ ಅಥವಾ ಹುಡುಗಿಯೇ ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಲು ಬರಲಿದ್ದಾಳೋ ಎಂಬ ಗೊಂದಲದಲ್ಲಿ ನಾನಿದ್ದೆ...ಅಂತೂ ಹುಡುಗಿಯ ದರ್ಶನದ ಮೊದಲೇ ಅವರ ಅಪ್ಪನ ದರ್ಶನ ನನಗಾಗಿತ್ತು.
ನಾನು ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ನೋಡಿದ್ದಾಯಿತು..ಅವಳೂ ನನ್ನನ್ನ ನೋಡಿದ್ದಾಯಿತು..ಮುಂದೆ ಅವಳೊಡನೆ ನನ್ನ ಮದುವೆಯೂ ಆಯಿತು...ಮದುವೆಯ ನಂತರ ನಾನು ಮತ್ತು ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಹೀಗೆಯೇ ಮಾತನಾಡುತ್ತ... ಅವಳ ಅಪ್ಪ ನನ್ನನ್ನ ನೋಡಲು ಮೊದಲು ಬಂದದ್ಯಾಕೆ ಎನ್ನುವುದರ ಹಿಂದೆ ಒಂದು ಕುತೂಹಲಕರ ಸಂಗತಿ ಅಡಗಿತ್ತು...
ಹಿಂದೆ ಒಂದು ಸಲ ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ನೋಡಲು ಒಬ್ಬ ಗಂಡು ಬಂದಿದ್ದನಂತೆ..ಅವನಿಗೆ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಹುಡುಕಿದರೂ ಒಂದು ಕೂದಲು ಇರಲಿಲ್ಲವಂತೆ..ಹೀಗಾಗಿ ಸಹಜವಾಗಿ ಅವನು ರಿಜೆಕ್ಟ್ ಆಗಿದ್ದ..ಅಂದಿನಿಂದ ಅವಳನ್ನು ಯಾವುದೇ ಹುಡುಗನ ಮುಂದೆ ತೋರಿಸುವ ಶಾಸ್ತ್ರ ಮಾಡಿಸುವ ಮೊದಲು ನನ್ನ ಮಾವನೇ ಮೊದಲು ಹುಡುಗನನ್ನು ನೋಡಿಕೊಂಡು ಬರುವುದಂತೆ...ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿಕೊಂಡು ಮನೆಗೆ ಹೋದ ನನ್ನ ಮಾವನವರನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ಕೇಳಿದ ಮೊದಲ ಪ್ರಶ್ನೆ.."ಹುಡುಗನ ತಲ್ಯಾಗ ಕೂದ್ಲ ಅವನೋ ಇಲ್ಲೋ" ಅದಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಮಾವನವರು "ತಲಿಮ್ಯಾಲೇನು..ಇಡೀ ಮೈಮ್ಯಾಲೆಲ್ಲ ಕೂದ್ಲ ಅವ..ನಡೀರಿ ನೋಡಿ ಬರೋಣು"....ಇಲ್ಲಿಂದ ಆರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ ನಮ್ಮ ಮಾವನವರ ಪುರಾಣ.....
No comments:
Post a Comment