ಎತ್ತಣ ಮಾಮರ..ಎತ್ತಣ ಕೋಗಿಲೆ.....

ನನ್ನ ಮೊದಲ ಪುಸ್ತಕ "ನೆನಪುಗಳ ರಾವೀ ನದಿಯ ದಂಡೆ" ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ನಾನು ಬಹುವಾಗಿ ಮಾತನಾಡಿದ್ದು ಮನುಷ್ಯ ಸಂಬಂಧಗಳ ಕುರಿತು. ಈ ಸಂಬಂಧಗಳೇ ಹಾಗೆ..ನಮ್ಮೀ ನಿವಾಸದಲ್ಲೇ ಅಡಗಿವೆ..ಬರುವಾಗ ಬೆತ್ತಲೆ..ಹೋಗುವಾಗ ಬೆತ್ತಲೆ..ಬಂದು ಹೋಗುವ ನಡುವೆ ಬರೀ ಕತ್ತಲೆ....ಹೀಗೆ ಸಂಬಂಧಗಳ ಜಾಡು ಪಸರಿಸುತ್ತಲೇ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ನಾವು ಈ ಭುವಿಯ ಮೇಲೆ ಕಣ್ತೆರೆದಾಗ ನಾವು ಅಳುತ್ತಿರುತ್ತೇವೆ..ಆದರೆ ನಮ್ಮನ್ನ ಹೆತ್ತ ಆ ಮಹಾತಾಯಿ ಹಸನ್ಮುಖಿಯಾಗಿರುತ್ತಾಳೆ. ತನ್ನ ಕರುಳ ಬಳ್ಳಿಯ ಮತ್ತೊಂದು ಸಂಬಂಧವನ್ನು ವ್ಯಾವಹಾರಿಕ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಪರಿಚಯಿಸಿದ ಸಂಭ್ರಮ ಅಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ..ಅಲ್ಲಿಂದ ವಿಭಿನ್ನ ರೀತಿಯ ಸಂಬಂಧಗಳು ಹೆಣೆದುಕೊಳ್ಳಲಾರಂಭಿಸುತ್ತವೆ.

ಬದುಕು ಮುಂದೆ ಸಾಗಿದಂತೆಲ್ಲ ನಮ್ಮ ಆಸೆ, ಆಶಯಗಳು ಹೊಸದಿಕ್ಕಿನತ್ತ ಮುಖ ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಅನೇಕ ಗೆಳೆಯರ, ಗೆಳತಿಯರ ಸೇರ್ಪಡೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಪರಿಚಯವೇ ಇಲ್ಲದ ಒಂದು ಜೀವ ನಮ್ಮ ಬಾಳ ಬದುಕಿನ ಸಂಗಾತಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲಿಂದ ಮತ್ತೊಂದು ಅಧ್ಯಾಯಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ಜೀವನ ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಇದು ಒಂದು ಜೀವನ ಚಕ್ರ. ಬಹುತೇಕವಾಗಿ ಎಲ್ಲರ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಘಟಿಸುವ ಘಟನೆಗಳೇ ಇವು.

ಸ್ವಲ್ಪ ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ಗಮನಿಸಿ..ನಮ್ಮ ಜೀವನ ಸಂಗಾತಿಗಿಂತಲೂ ನಮಗೆ ತುಂಬಾ ಇಂಟ್ರೆಸ್ಟಿಂಗ್ ಆಗಿ ಕಾಣುವ ಕ್ಯಾರೆಕ್ಟರ್ ಅಂದರೆ ಅವರ ಅಪ್ಪ. ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಕಾರಣ ಸಿಕ್ಕರೆ ಸಾಕು, ನಾವು ಅದರ ಎಳೆಯನ್ನ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಅವಳ ಅಪ್ಪನನ್ನ ಗೇಲಿ ಮಾಡಲು ಆರಂಭಿಸಿಬಿಡುತ್ತೇವೆ. ಅದು ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಯಾವುದೇ ದ್ವೇಷದಿಂದ ಕೂಡಿದ ಗೇಲಿಯಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಲಿ ಸಲುಗೆ ಇರುತ್ತದೆ, ಗೌರವವಿರುತ್ತದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಪೂರಕ ಎನ್ನುವಂತೆ ಅವರು ಸಹ ಕೆಲವು ಎಡವಟ್ಟುಗಳನ್ನ ಮಾಡಿ ನಮ್ಮ ಅಪಹಾಸ್ಯಕ್ಕೆ ಮೆಲಿಂದ ಮೇಲೆ ಗುರಿಯಾಗುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿಯೂ ಸಹ ಇಂತಹ ಅನೇಕ ಕುತೂಹಲಕಾರಿಯಾದ ಘಟನೆಗಳು ನಡೆದಿವೆ. ಅವುಗಳನ್ನು ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗುಗಳಲ್ಲು ದಾಖಲಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಅವುಗಳಿಗೆ ನೀವು ಕತೆಗಳೆನ್ನಬಹುದು, ಲಲಿತ ಪ್ರಬಂಧಗಳೆನ್ನಬಹುದು ಅಥವಾ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಕಂಡ ಮುಖಗಳೆನ್ನಬಹುದು...ಅದು ನಿಮ್ಮ ಆಯ್ಕೆಗೆ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದು...ಓದಿ...ನಿಮ್ಮ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ತಿಳಿಸಿ...